โดยที่เหลือเวลาอีกเพียงประมาณ 6 สัปดาห์เศษ ก็จะถึงวาระดิถีขึ้นปีใหม่ พ.ศ. 2558 ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราส่วนใหญ่ย่อมต้องใช้เวลาเท่าที่ยังพอมีเหลืออยู่ก่อนจะถึงสิ้นปีและความนึกคิดไปในเรื่องการตระเตรียมกิจกรรมต่าง ๆ ที่สมควรจะต้องจัดทำเพื่อส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่  อาทิเช่น ส่งสารอวยพรให้แก่บรรดาท่านผู้เคยมีพระคุณ ตลอดจนญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงทั้งหลาย ซึ่งควรที่จะมิให้เกิดการหายหกตกหล่น ติดต่อไม่ทั่วถึง แล้วทำให้ต้องเสียใจในความบกพร่องของตนเอง ฯลฯ

ถัดไปจากนั้น ยังมีเรื่องสำคัญที่หลายท่านคงเคยจัดทำกันบ้างแล้ว คือสำรวจตัวเองว่า ตามที่ได้ตั้งปณิธานปีใหม่ไว้เมื่อปีกลายนั้น  ผลปรากฏว่าล้มเหลวหรือสำเร็จไปแค่ไหนหรือหาไม่  แล้วควรที่จะตั้งปณิธานปีใหม่เพื่อลองดูอีกครั้งหรือเปล่า  ทั้งนี้ทั้งนั้น ล้วนแต่เป็นกิจกรรมซึ่งจำเป็นต้องใช้เวลาและความคิดไตร่ตรอง ให้รอบคอบทั้งสิ้น  ดังนั้น เรื่องการเรียนภาษาซึ่งย่อมถือได้ว่าเป็นเรื่องหนักสมองก็ควรที่จะเพลาลงบ้างสักระยะหนึ่งก่อน  ดังนั้น หัวคอลัมน์สัปดาห์นี้จึงขอใช้คำว่า INTERMISSION หรือการหยุดพักสลับฉาก ติดต่อกันไปจนกว่าจะขึ้นสัปดาห์แรกของปี พ.ศ. 2558 แล้วค่อยว่ากันต่อไป

แต่ถึงกระนั้น ใช่ว่าคอลัมน์นี้จะละเว้นไม่เอ่ยถึงเกร็ดต่าง ๆซึ่งเกี่ยวกับสำนวนอเมริกันซึ่งเป็นประเด็นหลักของคอลัมน์ไปเสียเลยก็หาไม่ แม้แต่หัวข้อเรื่องสัปดาห์นี้เองก็ยังเป็นฝรั่งอังกฤษอยู่เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะทางด้านอเมริกันนั้น เขานิยมใช้คำว่า Break  ซึ่งเป็นคำที่สั้น ๆ ง่าย ๆ มากกว่า  อย่างที่เรามักจะได้ยินได้ฟังคุ้นหูอยู่กับคำว่า Coffee break, lunch break, summer break, etc.  หรือแม้แต่เมื่อเอ่ยถึงฤดูกาลกันแล้ว  ชาวมะกันชอบเรียกฤดูใบไม้ร่วงนี้ว่า Fall   แทนที่จะใช้คำว่า  Autumn ซึ่งน่าจะทำให้เกิดอารมณ์ที่สุนทรียะมากกว่าเป็นไหน ๆ

ขณะที่พวกเราคนไทยซึ่งได้มาอาศัยทำมาหากินหรือใช้ชีวิตที่มักจะพูดกันว่ามีคุณภาพดีกว่าเมื่อมาอยู่ในสหรัฐ ฯ ก็จำเป็นที่จะต้องคุ้นเคยกับภาษาอังกฤษแบบอเมริกันอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ หากแต่ทางบ้านเกิดเมืองนอนหรือประเทศเมืองแม่ของพวกเรายังใช้ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษแท้อยู่อย่างเหนียวแน่นไม่เปลี่ยนแปลงตามโลก ดังจะเห็นได้จากการอ่านหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษซึ่งมีจำหน่ายในเมืองไทย และมีข้อแตกต่างให้เห็นได้อย่างชัดแจ้งด้วยการสะกดตัวอักษรในถ้อยคำต่าง ๆ เช่น ทางอังกฤษเขียนว่าlabour, neighbour, traveller, etc.      แต่ทางด้านอังกฤษอเมริกันเขาตัดตัวอักษรออกให้สั้นลง กลายเป็นเขียนว่า labor, neighbor, traveler, etc.อย่างไรก็ดี ในยุคปัจจุบันนี้ การสะกดตัวอักษรแบบมะกันกำลังเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลกมากกว่า ซึ่งอาจเป็นเพราะสาเหตุหลายต่อหลายประเด็นด้วยกัน  (ยังมีต่อ)

ขอให้อยู่เย็นเป็นสุข